Even een rechtzetting. Sommigen vonden mijn vorige post blijkbaar nogal neerslachtig, en dat ondanks mijn pogingen tot luchtigheid hier en daar.
Chocomelk met slagroom
Geen nood. De teleurstelling die aan de oorsprong lag van mijn vorig schrijfsel heb ik ondertussen weggespoeld. Niet met Duvel of Caipirinha (al had dat mogelijk ook gewerkt), wel met een warme chocomelk met slagroom. En slagroom. En slagroom. En dan nu terug naar het actuele leven. Met weegschaal.
Dad bod & Mum bum
Al valt dat laatste best nog mee. Ik fiets dat er wel af. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik het er af ging lopen, maar ik moet Evy Gruyaert de laatste tijd een beetje ontgoochelen. Mijn podcast is zoek in de chaos die zich voordoet als mijn huis. Zwak excuus. Maar nu de ‘Dad bod’ (in onze contreien beter bekend als het biertonneke) aan een opgang bezig is, moet – in het kader van de actuele gendergevoeligheid – de ‘Mum bum’ ook maar eens prominent in beeld gebracht worden. En wat is daar beter geschikt voor dan een fiets?
Haren in de wind
Ben ik nu reclame aan het maken voor bier, sterke drank, papabuiken, mamakonten of fietsen? Misschien wel voor alles samen. In de juiste verhouding, en met mate(n) vormen ze de perfecte basis voor een gelukkig leven. Met pieken en dalen. Maar voor de pieken moet je net dat beetje harder trappen, en tijdens het dalen voel je de wind in je haren. De perfecte yin en yang dus. Zeg nu nog eens dat je met de bedrijfswagen in de file wil gaan staan.
De Filosofietser 